Ga je mee naar boven?

Het wordt weer eens tijd om jullie iets van mijn huis te laten zien. Dit keer gaan we naar de bovenverdieping. Kom maar mee, de rode loper ligt al uit voor jullie.


Hier moeten we zijn. Achter deze deur is zijn domein.
We moeten wel eerst kloppen hoor, anders mogen we niet binnen.


De kamer van onze zoon Kas. De vorige eigenaar had hier al een bedstee in gemaakt voor zijn dochter. Zo leuk, Oude deuren gebruikt en met een heel lief bloemetjesbehang op de muur en het beddegoed.



Maar helaas, ik heb geen dochter en Kas van 8 wil natuurlijk geen bloemetjes maar iets ruigs. Ik heb nog overwogen om er dan maar de logeerkamer van te maken, maar aangezien mijn vaste, maandelijkse logee mijn zus van 50 is, verstandelijk gehandicapt, 1.50 lang en 80 kilo "licht" en ook nog eens moeilijk ter been, heb ik dat idee maar opzij geschoven. Dat kon ik haar niet aandoen.

Natuurlijk ging mijn zoon daar ook niet mee accoord. Hij wilde maar wat graag de kamer met de deurtjes. Lekker Spooky! Dus de bloementjes werden vervangen door een legerprint. De vlaggetjes werden allereerst ook nog wat te vrolijk gevonden (vriendjes vroegen telkens of hij jarig was) maar ze mogen blijven.



En bij een stoere jongen hoort natuurlijk cool speelgoed. Een robot met afstandbediening, vet! Maar die kleine knuffel, ook al ben je dan geen baby meer, heeft hij zo af en toe nog wel graag in de buurt. Dus zijn "Siggy" gaat nog steeds mee in bed. (Niet verder vertellen hoor, is natuurlijk helemaal niet stoer).
In het midden zijn allereerste badjasje, ik heb veel babykleertjes weggedaan, maar deze toch nog bewaard.


Tsja, kleine kinderen worden groot, maar voorlopig is de "soldatenkamer" helemaal goed. Wie weet wat het over een paar jaar weer is. For the time beeing kan hij het hiermee doen.