vrijdag 19 augustus 2011

Oppasoma

Oppasoma is eigenlijk een tante van me. 10 Jaar geleden, vlak voordat ik weer moest gaan werken na mijn zwangersschapsverlof verloor ze haar baan en bood ze aan om me te helpen bij de opvang van mijn zoon. Zelf was ze kinderloos gebleven dus haar aanbod verraste me, maar werd met twee handen aangegrepen. Al snel onstond er iets moois tussen die twee, het was liefde op het eerste gezicht en ooit schreef ik haar "er werd op dat moment een oma geboren". 


En morgen is oma jarig, ze word 68 jaar. Haar eerste verjaardag zonder haar man, die afgelopen maart overleed. Geen dag met een huis vol visite. Integendeel, want wij gaan samen met haar zwager en petekind de woonkamer leeghalen, zodat maandag de schilder aan de slag kan, woensdag de vloerenlegger vrij spel heeft waarna vervolgens haar nieuw gekochte zithoek kan worden afgeleverd. Iets wat eigenlijk leuk en gezellig moet zijn, lekker alles nieuw, voelt nu een beetje dubbel, een volgende fase in het afscheid nemen en ik zie van een afstand hoe ze dat doet, soms met moeite, en vind haar stoer.




Dit jaar geen koffie met gebak en cadeaus. 's Avonds schuift ze aan bij onze BBQ,  lekker rustig met ons viertjes. Ons cadeau ontving ze een aantal weken terug, een vliegticket naar onze vakantiebestemming om ook een paar dagen samen van de zon, zee, strand en vooral haar kleinzoon te kunnen genieten en dat deed ze. Ik deed nog wel een kaart voor haar op de bus. Een fotocollage met vakantiekiekjes, om het moment nog even terug te kunnen halen. 

Die paar dagen waren haar feestje.



maandag 15 augustus 2011

Eenvoud


De laatste week van de schoolvakantie is aangebroken hier in het Zuiden van het land en helaas is de zomer niet geworden wat ik ervan (en volgens mij vele met mij)  gehoopt had. De zwoele zomeravonden zijn op een hand te tellen geweest, maar zodra het dan een keer kon was het heerlijk om 's avonds buiten te eten met het gezin en zo af en toe schoof er een gast (of meer) aan.



En op het (schaarse) moment dat de zomer zich van zijn beste kant liet zien, is de warmte en de zon eigenlijk al sfeervol genoeg en  heeft de gedekte tafel weinig opschmuk nodig. En toch blijf ik hopen dan we nog een paar van zulke avonden gaan krijgen, misschien zelfs tegen beter weten in. Het zal de optimist in mij wel zijn.


 

maandag 1 augustus 2011

Me and my shadow

Het zit er weer op, de vakantie, maar ik wil jullie bedanken voor alle leuke reacties die jullie tijdens mijn afwezigheid op mijn posten hebben achtergelaten. Ik heb er van genoten op die schaarse momenten dat we een internetverbinding tot stand konden brengen. Het leven van alle dag is inmiddels weer begonnen, maar nagenieten dat mag nog even. Wellicht dat er de komende tijd nog wat blogjes verschijnen met een terugblik op 3 heerlijke weken!


Denken jullie vandaag een beetje aan me, want ik mag weer aan het werk terwijl dit mijn uitzicht was een week geleden. *zucht*