Meiden wat ben ik beroerd geweest de afgelopen dagen. Mijn witte druifjes zien er nu nog steeds beter uit dan hoe ik me gevoeld heb. Vrijdag nacht was het hoogtepunt. PIJN! Kon niet slikken en stond op m'n kop in bed van ellende, wist niet meer waar ik het zoeken moest en omdat schoenenboer nog in het buitenland vertoefde begon ik toch lichtelijk in paniek te raken. Ik vond het tijd worden om maar eens naar de huisartsenpost te bellen.
Daar krijg je dan zo'n aardige mevrouw aan de telefoon die je onderwerpt aan een kruisverhoor, het hele lijstje met verschijnselen bij een keelontsteking wordt doorgenomen, waar ik overal braaf met ja op kan antwoorden (voor zover ik nog verstaanbaar praten kon). En op het einde van dit verhoor vroeg ze me doodleuk wat ik nu eigenlijk verwacht van ze ?!? Aaaargh.....
Er wordt een receptje klaargelegd wat ik op kan halen bij de dienstdoende apotheek. Tsja hoe doe je dat dan. Het is half vier, midden in de nacht. Kan toch niemand uit z'n bed gaan bellen, dus zoonlief wakker gemaakt en samen in de auto naar de apotheek gereden met een koortsig hoofd om de pijnstillers op te halen.
De volgende avond, schoenenboer is weer thuis gelukkig, wordt de pijn weer steeds erger. Hij gaat nog eens bellen en word ik weer ingepakt om dit keer mee te gaan naar de huisartsenpost. IJlend en huilend van ellende is er dan een dokter die even in mijn keel kijkt, schrikt en zegt dat hij me een paardemiddel voor gaat schrijven. Is wel erg rood, dik en gezwollen. Meteen beginnen met slikken (wat zo makkelijk gaat)! Weer naar de apotheek (bent u daar weer) en naar huis.
Mijn verjaardag, heb me er nog druk over gemaakt hoe ik het dit jaar ging vieren, is helemaal langs me heen gegaan. Weer een jaar erbij...fijn zo. Gisterenavond voor het eerst in dagen weer wat vast voedsel gegeten en vanacht voor het eerst sinds nachten weer eens goed geslapen dus ik denk dat ik het ergste achter de rug heb, alhoewel het allemaal nog een vreselijk slappe hap is.
Wat kan een mens zich ellindig voelen en waar zijn dan die ouderwetse huisartsen die gewoon nog een huisbezoek afleggen, op de rand van je bed komen zitten en ervoor zorgen dat je je snel weer beter voelt?
Tsja, call me oldfashion.