vrijdag 21 januari 2011

Familiezaken





Zojuist had ik de oppasoma aan de telefoon. Ze had net haar man naar een verzorgingstehuis gebracht nadat hij 6 weken in het ziekenhuis had gelegen als gevolg van een herseninfarct. Een moeilijke gang, weet ik uit ervaring, en de vraag bleef tussen ons hangen....zou hij ooit nog thuis komen?

Oppasoma is de jongste zus van mijn vader, waar ik als kind al veel over de vloer kwam. Zij en haar man waren stukken jonger dan mijn ouders, dus veel moderner, dus daar mocht ook veel meer en samen met hem heb ik de lekkerste poffertjes ooit gebakken. En later, toen ik groot was en een kind kreeg, werd zij de derde (volwaardige) oma. Zelf zijn ze kinderloos gebleven, dus mijn inmiddels tienjarige is uitgegroeid tot haar oogappel en nadat mijn moeder ging dementeren (en zeker ook na haar overlijden vorig jaar) werd ze ook een soort van surrogaatmoeder voor me. Ik vond dat ze vandaag wel een bloemetje kon gebruiken.

Natuurlijk wil ik ook jullie allemaal met deze witte druifjes een fijn weekend toewensen!

En zusje, zijn dit geen mooie voorjaarsbodes!
(Pssst ze verjaart namelijk a.s. zondag en op haar verlanglijstje stond maar 1 ding, het voorjaar!)


41 opmerkingen:

  1. Dat valt inderdaad niet mee...de man met wie je jaren lief en leed hebt gedeeld wegbrengen naar een verzorgingstehuis, ik hoop het nooit mee te hoeven maken.

    Je lieve bloemen zullen haar goed doen, daar twijfel ik geen moment aan...

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. mooie plaatjes heb je gemaakt...
    groetjes
    Anita
    http://alle-mooie-dingen.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een verdriet als je je man naar een verzorgingstehuis moet brengen...
    Enne..... voor mij zijn het voorjaarsbodes! Wat heb ik daar zin in zeg.
    Fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Och wat triest en wat lief dat jij er voor haar bent,geweldig om zo`n band te hebben,prachtige foto`s,lieve groet Joke.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een erge dingen allemaal. Een bloemetje doet dan zeker deugd.
    Wat een mooie lenteboodschappers zijn het.
    En weer zo prachtig op de foto gezet.
    Happy B'day voor sis!
    Leuk zo twee zusjes met elk een blog en soms eens een verwijzinkje naar de ander. Heel speciaal.
    Groetjes,
    Marian

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Tjonge zeg.....dat ze dan op hun oude leeftijd nog gescheiden moeten worden......;(
    Je bloemetjes fleuren me in ieder geval weer op....heerlijke foto's
    fijn weekend
    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @Lina. Kijk jij snapt mij, ik kon toch niet op dat woord komen, Voorjaarsbodes..bedankt. Ik heb het inmiddels aangepast ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oh lijkt me vreselijk om je man naar een verzorgingstehuis te brengen alhoewel er denk ik ook wel vrouwen zijn die een gat in de lucht zouden springen (haha) en die foto's zijn prachtig !

    BeantwoordenVerwijderen
  9. in en in triest om na zoveel jaar gescheiden te worden, moet niet kunnen....Zie hetzelfde gebeuren bij een oom en tante van me. Hopelijk knapt je oom goed op. Wat geweldig voor je zoon om nog een 'extra' oma te hebben. Hier hebben ze alleen nog een soort van stief oma, die ze bijna niet zien :((
    Ik wens je een heel fijn weekend en alvast gefeliciteerd met je zus. Ga nu snel naar haar, alvast feliciteren
    lieve groet Brigitte

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dat lijkt me een trieste dag voor je tante. Gelukkig heeft ze jou nog, en je zoon om op te passen.

    fijn weekend en alvast gefeliciteerd met je zus.
    Liefs Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoop dat het verblijf maar tijdelijk zal zijn. n Bloemetje met liefde gegeven doet een mens goed.
    Alsvast gefeliciteerd met je zus. Goed weekend, lieve groet van Carina

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Tja.....sneu hoor.......moeilijk lijkt me ook !! sterkte met alles ook....mooie foto's !!! fijn weekend....en geef je zus een extra knuf van mij zondag !! liefs van mij....

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat moeilijk voor haar en wat bijzonder dat jullie zo'n mooie band hebben, geen haar maar een welverdiende knuffel!

    Mijn zus is ook jarig a.s. zondag! 51 jaar wordt ze en ook zij verlangt naar de lente, hopelijk is ze met het abbonement op de happinez ook blij :-)

    Fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. NAH!ik heb exact dezelfde takken! vandaag ook weer eens wat anders mee gedaan, maar goed...oppasoma......wat een droevig verhaal he, na zoveel jaren toch nog uitelkaar....en dan komt er voor haar natuurlijk nog het extra reizen naar haar man bij.....sneu...heel sneu

    Liefs,
    Lynda

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Een post met een dubbel gevoel...verdriet vanwege de zorgen om je oom en tante, maar ook liefde juist voor deze surrogaatouders..
    Ik hoop en bid dat het goed met ze zal gaan!
    Prachtige voorjaarsbodes die witte druifjes, ook hier staan ze de winter te verdrijven :)
    Groeten, Corine(THUIS)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Och jeetje...tja...wie had dat ooit kunnen denken...onze stoerste en leukste oom, nu in HET verzorgingstehuis....Een dikke knuf voor M.
    Bedankt voor mijn verjaardagscadeautje..mocht ik het eigenlijk al uitpakken...
    See you tomorrow...wagentje vol bij je hè??!!...
    Kus, je zus

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ach, ik hoop dat hij nog zo opknapt dat hij terug kan naar huis en jullie allemaal nog langs van hen beiden mogen genieten!
    En fijn dat je even de datum van je zus vermeld!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Oh wat triest dat levens op die manier uit elkaar gehaald worden en dat het dan zo moet eindigen. Hoe is je oom eigenlijk uit het infarct gekomen? Kan hij bepaalde dingen nog wel en weet hij wat hem overkomt? Veel sterkte hoor, natuurlijk voor je tante, maar ook voor jullie.
    Veel plezier op het feestje van je zus!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. ach wat triest allemaal dat valt ook niet mee.

    mooi die druifjes en veel plezier bij je zus.

    Groet Stina

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Wauw, wat een prachtige foto's en daarbij een triest verhaal. Sterkte!! Groetjes Sylvia

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Wat leuk, die potjes met bl. druifjes! En ja jammer dat haar man naar een verzoringstehuis moet, dit is nooit makkelijk...sterkte ermee!
    Fijn weekend,
    Nicole

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wat een triest verhaal. Een lief gebaar doet dan veel voor iemand...

    Groeten,
    Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Hi Karin!

    So sad...I hope it will turn out fine.
    Lovely Photo.
    Take care of you all & Have a nice weekend.

    Many greetings from me.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Hoi Karin,

    Wat een verdrietig verhaal over je tante en haar man. Ik denk dat je echt een steun voor haar bent. Mooie blauwe druifjes!

    Lieve groet
    Alma

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Wat moeilijk voor jullie oppasoma en haar man.
    Nu maar hopen dat het tijdelijk is......

    Mooie voorjaars plaatjes ,die potje waar de druiven in zitten zijn leuk.

    groetjes Romkje.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Liebe Karin, wunderschön sieht das aus, Deine Hyazinthen in den Zinktöpfen!!!!!
    Einen schönen Samstag,
    viele liebe Grüße, Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Wat mooi om zo'n bijzonder contact te hebben!

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Wat ontzettend moeilijk moet dat voor haar zijn om zo uit elkaar gehaald te worden.
    Fijn dat je haar op deze manier wat steun geeft wat ze nu zo goed kan gebruiken.

    Margot heeft heel wat noten op haar zang hihi.....het voorjaar....hoop dat je kunt slagen hihi.

    Fijn weekend.
    Lieve groet, Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Dat is lastig om je man/ voor jullie "opa" weg te moeten brengen. Hopen dat het snel beter gaat. Hier trouwens ook al volop bolletjes.
    Fijne zaterdag!

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Altijd in en in triest als een echtpaar door omstandigheden uit elkaar moet.

    Ik kan natuurlijk niet inschatten hoe de toestand is van je geliefde oom, maar zag in mijn eigen omgeving mensen na herseninfarct/hersenbloeding noodgedwongen het verpleeghuis in gaan, maar na een revalidatie van vele,vele maanden konden ze ook weer naar huis en konden zich weer redden met behulp van anderen.

    Het is niet niks en brengt veel verdriet teweeg als je het van zó dichtbij mee maakt!!

    Sterkte meid!!!

    Prachtige lente foto's!

    Liefs,Ger

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Wat verdrietig Karin. Wel fijn dat jullie elkaar zo na staan, en zo ook de zorgen samen kunnen delen. Veel sterkte,
    liefs Ester

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Altijd triest als mensen na zo`n lange tijd bij elkaar geweest te zijn, uit elkaar(noodgedwongen) worden gehaald...Maar goed dat ze jou en haar oogappel nog heeft,...en je druifjes zijn prachtig,..
    Fijn weekend verder, groetjes Marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Ach wat verdrietig als je zo je man weg moet brengen.

    Raar dat ik dan na het lezen van je blogje toch even genoot van je prachtige foto's?

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Wat sneu is dat toch als je je partner weg moet brengen en je niet meer weet of je ooit weer samen kan zijn .......

    Sterkte ermee !

    Prachtige foto's trouwens van de witte druifjes ...

    Fijne zondag verder , lieve groet Gea

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Wat een berichtje Karin voor zo te lezen een heel lief mens! Moeilijke tijden voor haar maar wellicht ook voor jou omdat het doet herinneren aan een moeilijke tijd voor jou!
    En heeft zuslief een leuke verjaardag gehad? Of vierde ze het niet?
    Een fijne nieuwe week
    Liefs Michaja

    BeantwoordenVerwijderen
  36. tsja niet echt een vrolijk bericht... zo is het leven soms en daar is familie voor x

    BeantwoordenVerwijderen
  37. Triest als op een gegeven moment een paar op zo'n manier uit elkaar gaat. Gelukkig heeft je tante jullie en haar oogappeltje.
    Mooie druifjes, al een beetje voorjaar!
    Groetjes Anja.

    BeantwoordenVerwijderen
  38. Och arme mensjes...hoe moeten die nou zonder elkaar leven.....ocharme...

    BeantwoordenVerwijderen
  39. katsie...als je zo uit elkaar moet,
    oom van ons heeft net ook een zware operatie en nog steeds niet helemaal stabiel, en ik zie mijn tante echt met de dag nog ouder worden.
    Zo onmacht gevoel...
    Het besef van ouder worden en wat er dan kan gebeuren is dan heel dichtbij...

    BeantwoordenVerwijderen

Ik ben blij met een klein berichtje
I love it when you leave a message
♥ Karin