Hello Lumio

Wondering what Lumio is? I'll tell you, Lumio is

“The Most Beautiful Book You’ve Never Read”

 and let me tell you why. I came across it online last year and was impressed immediately by its clever design for which they won several prices.

In case you are still wondering ... it's not a book ... but it's a lamp!

When you open the cover, just like a book, this is what you see, stunning isn't it. And you can use it on a numerous varieties, check out some of them below. 

You can even hang it!

And when it's dark and you open the book this is what you see.

Magical isn't it. 

Can't wait to take it into my garden this summer. 

If you want to see more of it you can go here and untill the end of March you get a 10% discount when you use the code KAATJECOM10.

Kijkje achter de schermen

Een poosje geleden vroeg Lynda mij of ze niet eens een keer bij me binnen mocht kijken 

(een brutaal mens heeft de halve wereld nietwaar)

en ik zei ja 

☺

Mocht je nou ook net zo nieuwsgierig zijn en eens bij me op visite willen komen klik dan 

HIER 

Tot ziens!

♥

Alternatieve boom 2

Vorig jaar was ik voor de kerst al op zoek naar Judaspenning, maar toen niet gevonden. Een paar maanden terug kwam oppasoma met een paar takken aanzetten, geplukt bij iemand uit een tuin (eerst gevraagd hoor). Dat betekende dat ik dit jaar een "oud" idee ten uitvoering kon brengen.

Ook geen naalden in de eetkamer dus ;o)

♥

Kwestie van kiezen

Mijn hoofd zit boordevol ideeën voor de kerst en ik moet me inhouden om niet meteen aan de slag te gaan, maar ben niet bang. Ook dit jaar wacht ik weer keurig op het moment dat de goedheiligman weer is vertrokken. 

Dat betekent natuurlijk niet dat ik niet al wat voorbereidingen mag treffen, zoals het in huis halen van de benodigdheden. Ik kon alleen niet kiezen, dus werd het een mengeling van masking tapes.

Verschillende vormen, verschillende mogelijkheden, het is alleen nog een kwestie van kiezen. Voor welke optie zou jij gaan?

Ik ben er nog niet uit.....

Fijn weekend!

♥

"Haute Cuisine" aan huis

Het is alweer even geleden, medio februari, maar ik wilde het toch nog even met jullie delen. Ieder jaar hebben we een luxe diner samen met 3 andere stellen. Meestal tuigen wij achten dan naar een (sterren)restaurant waar we ons tegoed doen aan een bijzondere maaltijd en ons heerlijk laten verwennen. Dit keer lag de organisatie bij schoenenboer en mijzelf en het leek ons een leuk idee op de rest eens met een kluitje in het riet te sturen. Aan het begin van de avond reed de taxi bij ons voor, om vervolgens de overige 3 stellen (waaronders zusje met hubby) op te gaan halen (er werd al druk gespeculeerd waar de reis naartoe zou gaan), waarna we na een korte rit de eindbestemming bereikten.....bij ons thuis ;)  

Dat was de start van een geslaagde avond. Goed gezelschap, een heuse chefkok in mijn keuken die ons 7 gangen culinaire hoogstandjes voorschotelde die keurig werden uitgeserveerd door een charmante dame en er kon tussendoor zelfs gedanst worden. Daar kon geen sterrentent tegenop! Niemand had last van onze verhitte gesprekken of het onderuitzakmomentje (ken je dat). Ook het wijnarrangement viel goed in de smaak en na middernacht reed de taxi voor om iedereen weer keurig (met volle buik) thuis af te leveren.

Zo eindigde een zeer geslaagde avond die smaakte naar meer

(alhoewel, na 7 gangen kun je geen pap meer zeggen kan ik je wel vertellen)

En terwijl schoenenboer naar zijn bed vertrok, bleef ik nog even nagenietend achter.

(en nee, ik heb ze niet allemaal in mijn eentje op zitten snoepen hoor!)

♥

Stukje bij Beetje

Het wordt steeds meer kerst in huize Karin. Tussen de eetkamerlampen heb ik wat papierfiguurtjes opgehangen ter decoratie. Ik was meteen weg van de mooie prints. Dus daar hanegne ze dan, onder andere een paar schaatsen, rendieren, sterren, en een engeltje. En voordat jullie denken, wat is ze weer creatief geweest, moet ik bekennen dat dat inderdaad zo is. Creatief op internet, want ik heb ze HIER besteld en kreeg ze dus keurig kant en klaar thuis gestuurd. Gemak dient de mens nietwaar.  

O ja. Nog wel een beetje creatief geweest. De papieren sterren zijn inmiddels een slinger geworden en die hangt mooi te wezen in het frame met de adventzakjes van Yvonne, want die moest nog een beetje worden aangekleed.

Inmiddels staan er ook drie kerstbomen in de tuin op me te wachten. Een grote voor in de woonkamer en twee kleintjes, waarvan er 1 bestemd is voor de keuken en de ander zijn plek gaat vinden in de eetkamer. Ik hoef me de komende week dus niet te vervelen.

Ik heb iets weg te geven!

Een volledige computercrash vorige week zorgde ervoor dat mijn virtuele leven even stil kwam te liggen. Ik hield tijd over zul je begrijpen ;)
Maar zoals jullie zien ben ik er weer helemaal. Heb de afgelopen dagen her en der weer een bezoekje gebracht en een berichtje achtergelaten dus ik ben weer helemaal back in business.

Eigenlijk had ik dit berichtje een week geleden willen plaatsen, maar dat heb ik dan weer, omdat het 6 oktober precies een jaar geleden was dat ik heeeeeel voorzichtig mijn eerste foto op mijn Blog dropte. Eerst natuurlijk UREN bezig met het maken van een blog, de lay-out en hoe dat nou zo allemaal moet. De naam, ook zoiets, want alles wat ik verzon was al in gebruik niet errug origineel dus maar ineens stond 'ie er....

...een foto van de eetkamer. Nu een jaar verder heb ik bergen aan inspiratie opgedaan op allerlei binnen- en buitenlandse blogs, heb me soms verbaasd over de creativiteit van sommige bloggers, de openheid waarmee sommige hun verhaal vertellen wat soms gelezen wordt met een lach en een andere keer met een traan, maar ik word vooral nog steeds erg blij van de leuke, lieve, ontroerende en grappige reacties die jullie bij me achterlaten. Een jaar geleden had ik niet kunnen denken dat ik er op deze manier wat vriendinnen bij zou krijgen, maar zo voelt het wel.

En daarom wil ik dit heugelijke feit vieren met jullie, mijn lieve trouwe lezers. En hier in Blogland doen we dat met een giveaway, dus ik ook. Je hoeft er niet veel voor te doen, gewoon een berichtje achterlaten (zoals gewoonlijk). Dus "stille" lezers (want ja die zijn er ook) dit keer even iets van je laten horen!

Er hoeft geen link te worden geplaatst, je hoeft je niet aan te melden als nieuwe volger, want ik houd het graag onder ons ;), dus simpel zat denk ik. Volgende week zal ik dan een naam uit de hoge hoed trekken.

Jullie zien, er is in een jaar niet veel veranderd qua inrichting van de eetkamer. Ik vind het nog steeds en heerlijke ruimte, waar het licht mooi binnenvalt door de tuindeuren. Dit is dan ook vaak de plaats waar de foto's voor mijn blog worden genomen.

Ja, ja rustig maar dames. Ik begrijp dat jullie graag willen horen wat ik weggeef, maar.......dat weet ik nog niet. Daar ga ik de komende week eens rustig over nadenken dus het is nog een verrassing. Voor jou en voor mij! :) 

Kom maar op met die reacties!



Een mooi geschenk

doorkijkje vanuit de keuken in de eetkamer

Schoenenboer kon het niet laten in Portugal. Zo af en toe moest hij even langs een van de fabrikanten waar hij mee werkt, want we zaten daar heel toevallig vlak bij in de buurt en dat gaf mijn workaholic hem meteen de nodige rust om te zien dat alles volgens plan verliep en dat de monsters (niet die van jou hoor Floor) voor het nieuwe seizoen weer op tijd klaar zouden zijn. En voor zoonlief en mij was dit een mooie gelegenheid om ook eens kennis met ze te maken en een kijkje in de fabriek te nemen. Ik kan je zeggen dat ik god op mijn blote knieeen dank dat ik niet in zo'n fabriek hoef te werken. Ik heb bijvoorbeeld een poosje bij de stikafdeling staan kijken waar die vrouwen de hele dag stukjes leer aan elkaar staan te stikken en dan niet in een met airco gekoelde fabriek hoor. Nee er staan wat waaiers, dus je kunt je voorstellen wanneer het buiten 35 graden is hoe dat dan voelt.

detail

Door een van de fabrikanten werden we uitgenodigd voor de lunch, samen met zijn echtgenote. Lastig wanneer je de taal niet spreekt en zij geen Engels, maar met hun nichtje en mijn schoenenboer als tolk lukte het nog vrij aardig om tot een gesprek te komen.

Na de lunch verrasten ze mij met een kado. Een groot wit linnen tafelkleed, want nog met de hand is gemaakt. Ze vertelde erbij dat dat alleen nog gebeurde door de oudere generatie, omdat de jeugd daar geen interesse meer voor heeft. Het is prachtig en ben er heel erg blij mee en heb ze dan ook heel hartelijk bedankt en voelde me wel erg lomp dat ik met lege handen was gekomen. Ze moet geweten hebben dat ik het heerlijk vind om de tafel mooi aan te kleden voor een gezellig diner, dus deze komt binnenkort vast weer goed van pas.

En deze, uit eigen tuin, is voor jullie allemaal, voor alle lieve reacties die er telkens weer op mijn blog worden achtergelaten. Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe leuk ik dat elke keer weer vind en doe mijn best om ook zo vaak mogelijk bij jullie langs te komen en een paar woordjes achter te laten.

De Eetkamer

De volgende ruimte in mijn huis die ik met jullie wil delen is de eetkamer.

De allereerste foto van mijn Blog liet een inkijk zien. De ruimte was vanaf de start goed. Heerlijk met openslaande tuindeuren. Ook hier was de kleurstelling niet naar onze smaak. Olijfgroen met beige op de muren, dus dat werd wit. De wand achter de eettafel kreeg een kiezelkleur waardoor de industriele lampen des te beter uitkwamen. Ze zijn enigszins aangetast door roest maar dat vond ik nou juist de charme. Ze hebben al een leven gehad, zo ook de commode die in eerste instantie op de babykamer van onze zoon stond, vervolgens op de overloop in ons vorige huis en nu een ereplaats heeft veroverd. De glas in lood ruitjes passen prima bij dit huis.

Omdat de verhuizing plaats vond in de zomer hebben we in eerste instantie de kamer niet veel gebruikt. Het weer was zo prachtig dat we meestal buiten aten, of in de keuken. Totdat mijn zoon mij eens vroeg wanneer we eens in de eetkamer gingen eten, daar was de kamer toch voor. Nu is het een ruimte voor de gezellige dineetjes en de spelletjes op de donkere avonden. De sfeer van deze ruimte voelde meteen goed.


Een kleine impressie.