winter vacation

On this years first day with a temperature above 20 degrees C it's very strange to imagine that these where my views just a week ago went we spent Easter 2018 in the snow of Austria. I can assure you, even though it was Spring already, there was more than enough of it. Id did make some beautiful pictures though.

Okay, that's all folks. Now let's enjoy  S P R I N G T I M E  to the fullest!

♥

Open huis

Ik kan wel zeggen dat het een komen en gaan was in dit huis de afgelopen weken. Maar ach zo'n villa-voeder-huis is dan ook een hele traktatie. Afgelopen zomer kocht ik deze vrijstaande woning hier. En ook al zijn het ijs en de sneeuw inmiddels verdwenen blijft het voorlopig nog open huis voor alle gevleugelde vriendjes in mijn tuin.

Fijn weekend

(en voor de liefhebbers een gezellige carnaval)

♥

Bollentijd, vervolg

In een eerdere post liet ik al weten dat mijn huis momenteel vol staat met bloeiende bollen. Vorige week nam ik een treetje witte druifjes mee naar huis en werden er allerlei potten gevuld, waaronder deze schaal die ik in 2010 bij Ikea vond. Een exemplaar uit de toenmalige kerstcollectie, maar die hier het hele jaar door op tafel komt. Meestal ligt er een heerlijke pasta of salade in, maar dit keer dus vol met bolletjes.

♥

Mits..

* Mits ik lekker knus mezelf op mag krullen in de bank

* Mits ik de weg niet op hoef

* Mits alle treinen gewoon blijven rijden

* Mits manlief na een week buitenland weer lekker thuis komt

Je begrijpt wel dat ik vanavond nergens meer naar toe ga, je weet waar je me kunt vinden, opgekrult, juist ja en ik hoop dat alle gestrande treinreizigers snel weer thuis bij de warme kachel kunnen gaan zitten. Niet alleen in Nederland is reizen op dit moment een ramp, in het Zuidelijke Italië is het niks niet anders, met als gevolg dat schoenenboer vanmiddag belde dat alle vluchten vanuit Ancona waren geannuleerd.

Ik bereid me dus voor op weer een koude nacht.

♥

Update zaterdag 04-02: Ook vanavond neem ik maar een kruikje mee naar bed. Met een beetje geluk vliegt hij morgenochtend naar Nederland. Duim maar voor me.

call me oldfashion

Meiden wat ben ik beroerd geweest de afgelopen dagen. Mijn witte druifjes zien er nu nog steeds beter uit dan hoe ik me gevoeld heb. Vrijdag nacht was het hoogtepunt. PIJN! Kon niet slikken en stond op m'n kop in bed van ellende, wist niet meer waar ik het zoeken moest en omdat schoenenboer nog in het buitenland vertoefde begon ik toch lichtelijk in paniek te raken. Ik vond het tijd worden om maar eens naar de huisartsenpost te bellen.

Daar krijg je dan zo'n aardige mevrouw aan de telefoon die je onderwerpt aan een kruisverhoor, het hele lijstje met verschijnselen bij een keelontsteking wordt doorgenomen, waar ik overal braaf met ja op kan antwoorden (voor zover ik nog verstaanbaar praten kon). En op het einde van dit verhoor vroeg ze me doodleuk wat ik nu eigenlijk verwacht van ze ?!? Aaaargh.....

Er wordt een receptje klaargelegd wat ik op kan halen bij de dienstdoende apotheek. Tsja hoe doe je dat dan. Het is half vier, midden in de nacht. Kan toch niemand uit z'n bed gaan bellen, dus zoonlief wakker gemaakt en samen in de auto naar de apotheek gereden met een koortsig hoofd om de pijnstillers op te halen.

De volgende avond, schoenenboer is weer thuis gelukkig, wordt de pijn weer steeds erger. Hij gaat nog eens bellen en word ik weer ingepakt om dit keer mee te gaan naar de huisartsenpost. IJlend en huilend van ellende is er dan een dokter die even in mijn keel kijkt, schrikt en zegt dat hij me een paardemiddel voor gaat schrijven. Is wel erg rood, dik en gezwollen. Meteen beginnen met slikken (wat zo makkelijk gaat)! Weer naar de apotheek (bent u daar weer) en naar huis.

Mijn verjaardag, heb me er nog druk over gemaakt hoe ik het dit jaar ging vieren, is helemaal langs me heen gegaan. Weer een jaar erbij...fijn zo. Gisterenavond voor het eerst in dagen weer wat vast voedsel gegeten en vanacht voor het eerst sinds nachten weer eens goed geslapen dus ik denk dat ik het ergste achter de rug heb, alhoewel het allemaal nog een vreselijk slappe hap is.

Wat kan een mens zich ellindig voelen en waar zijn dan die ouderwetse huisartsen die gewoon nog een huisbezoek afleggen, op de rand van je bed komen zitten en ervoor zorgen dat je je snel weer beter voelt?

Tsja, call me oldfashion.

Terug van weggeweest

Zo, daar ben ik weer. De feestdagen achter de rug en alles lijkt weer normaal. Nog even een terugblik op de afgelopen weken.

Vlak voor kerst kreeg ik een telefoontje dat het niet goed ging met mijn moeder, het leek er even op dat alles anders zou gaan lopen dan gepland, maar gelukkig viel het allemaal mee, het blijven echter mensen van de dag.

1e Kerstdag het kerstdiner, onze woonkamer werd omgetoverd tot een restaurant voor de volwassenen (st 19) en de kinderen (st 8) konden in de eetkamer terecht.

En dankzij de man van mijn nicht (chefkok) stond er een heuse kok in mijn keuken, wij hoefden alleen maar uit te serveren. Zeer geslaagd!

Omdat het toch weer wat beter ging met mijn moeder en door aandringen van mijn zus zijn we heerlijk een paar dagen weggeweest.

De sneeuw opgezocht (tja hier was het gaan dooien) in het mooie Oostenrijk. Heerlijk genieten, ook al was het weer dan niet op zijn allermooist, bewolkt en sneeuw, was het lekker om er even tussenuit te zijn. En daar hebben we dan ook met ons drietjes oud en nieuw gevierd.

Met het bijbehorende vuurwerk natuurlijk. Tsja en zo is alles weer voorbij en wordt alles weer normaal.......

De kerstversieringen weer opgeruimd, kan allemaal weer in de doos naar de zolder voor de volgende keer. Rest mij niets anders dan jullie allemaal nog een   Gelukkig & Gezond 2010   te wensen!