Advent

 Vorig jaar stopte ik mijn adventkaarsen in een paar sokken, dus dit jaar moest ik iets anders verzinnen. Geheel onverwachts werd ik daarbij geholpen door mijn "Zwederlandse" blogvriendin die ons altijd weer trakteert op de heerlijkste plaatjes. Soms letterlijk :o)

Ik was zo weg van de kistcijfertjes op haar blog en tot mijn grote verbazing lagen ze een paar dagen later in mijn brievenbus tezamen met een lieve kaart. Jullie snappen wel dat ik aangenaam verrast was. Ik blijf me steeds weer verwonderen om dit soort lieve acties.

Het inspireerde me om dit jaar op de Scandinavische tour te gaan. Strak, simpel en ingetogen. En om het een klein beetje kleur te geven kocht ik rolladetouw bij de kookwinkel, waarmee ik de cijfertjes vastbond.

Dus morgen, de eerste dag van de advent, kan nummer 1 worden aangestoken. Jullie zien, ook dit jaar ben ik er weer op tijd klaar voor.

Fijn weekend allemaal!

PS: Bedankt voor het meedenken over de judaspenningen. Het wordt dus in het voorjaar zelf planten en komende week eens naar de Xenos gaan. Eens kijken wat ze daar hebben.

Bewust onbewust

Ik zie steeds meer witte hoekjes en stillevens in mijn huis verschijnen, waarschijnlijk wil ik hiermee bewust onbewust het contrast met het sombere en donkere weer van buiten trachten te verzachten. 

Ik weet niet hoe jullie het ervaren, maar ik moet er nog wel aan wennen dat, sinds de klok weer in stand wintertijd staat, het in het donker thuiskomen is na een dagje werken. Nog even en dan vertrek ik 's ochtends ook in het donker. Na zo'n dag voel ik me dan net een mol.

Vandaar dus wat lichte beelden hier vandaag van mij.

"Better to light a candle than to curse the darkness"

Een lichtje in de duisternis

Ere wie ere toekomt. De inspiratie heb ik op HAAR blog opgedaan en wil haar dan ook daarvoor bedanken. Het is altijd een feestje om bij je langs te komen Desiree.

Nu de avonden weer langer worden gaan er in huis ook weer steeds meer kaarsjes branden.

Heel simpel eigenlijk maar de mooiste dingen zijn vaak simpel nietwaar.

Een fijne week allemaal!

En toen was er licht

Vorige week kwam ik naar beneden, nadat ik zoonlief in bad had gezet en de boel boven had opgeruimd. Kleren in de wasmand, wasmachine vullen en aanzetten, alle hierhebikhetuitmijnhandenlatenvallen spullen opruimen, je kent het wel. De grote voor-het-naar-bed-gaan opruimbeurt (of is dat alleen hier?).

Ik kwam dus beneden en was verrast dat de zon weer flink was gaan schijnen, zo lekker licht was het in de kamer, terwijl ik net van tevoren de lamp aan had gedaan. Maar ik keek nog eens goed en mijn mond viel  open van verbazing !

Ik had tijdens mijn ruimwoede wel een hoop lawaai bij de buren gehoord, maar daar verder geen aandacht aan geschonken, maar ineens begon het te dagen.....ER WAS LICHT!

Aan de zijkant van onze woning zit een bovenraam, wat uitkijkt op de voortuin van de buren. Nou ja uitkijkt, ik ben niet zo lang en moet op een stoel gaan staan als ik het goed zou willen zien, en daarbij komt dat het zicht zowiezo belemmerd werd door de coniferen die er in een dikke rij voor stonden. Ja WERD, want dat was dus die herrie die ik had gehoord. Buurman was met een elektrische zaag in de weer geweest, weg lelijke coniferen en een berg aan licht valt nu onze woonkamer in. Thanx buurman!

Op de vensterbank zie je een windlicht met een kaars erin staan. In de zomer horen die hierin thuis.

De oplettende kijker denkt nu, dat zijn er TWEE! Juist ja.

Een paar dagen eerder ook een hoop lawaai, maar dan hier in huis. Een verschrikte zoon stond midden in de woonkamer, zijn schouders ophalend, "ging helemaal vanzelf, ik was niet eens in de buurt". Duidelijk geval van klopgeesten dus, dat kan in een 110-jarig huis. (Kwam ik bij mijn avondopruimbeurt een klein balletje in de hoek van de kamer tegen, zou die er misschien iets mee te maken hebben gehad?)

Ik ben al aan het speuren geweest maar heb zo'n zelfde windlicht nog niet kunnen vinden, dus dacht ik, laat ik de vraag hier eens opwerpen. Dus als je me kunt helpen....graag, want dan heb ik (wanneer het ooit weer eens zomer wordt) 's avonds laat ook licht in de tuin.

Bedankt!

Schoonheid

Schoonheid zit vaak in kleine dingen

Beauty is often in small things

Geniet van een beginnend voorjaar!

Enjoy the beginning of spring!

een kaarsje voor

In het bijzonder voor Yvonne, Ilse en Desiree maar ook voor een ieder die iemand moet missen

(in navolging op het berichtje van Just Jeanette)

"Where you used to be, there is a hole in the world, which I find myself constantly walking around in the daytime, and falling in at night.

I miss you like hell".

(Edna St Vincent Millay)

Update: Zelfs een nieuwe Blogvriendin heeft in haar eerste post een kaarsje opgestoken kijk maar.

Tata ..........!!

Sorry schat, het moest, koude voeten zul je niet hebben, je kunt ze alleen niet meer zo hoog optrekken, maar ik had mijn volgers beloofd dat ik aan de slag zou gaan, met mijn cijfers, die ik inmiddels compleet had (weet je nog?), maar waar ik nog niets mee had gedaan, ennuh nu begint de advent en ik had nog niets..........dus het moest, echt!


En dit is dan het resultaat, kaarsen met de sokken van mijn man aan, de cijfers van Ilse en een bloemetje voor de kleur. Pff, net op tijd klaar!

Inspitratie heb ik opgedaan op diverse blogs die ik volg, dus allemaal dank daar voor!

Kaarsen

Even geknutseld voor de aankleding van de eettafel voor vanavond. Mijn zus met haar man en kinderen komen langs. Ik heb er zin in. Weer een klein menu in elkaar gezet waar ik zo meteen de voorbereidingen voor ga maken. Nog even rust en genieten van een kopje koffie.



Eenvoud is toch vaak het mooist vindt ik. Soms ben ik vol enthousiasme bezig de dingen bij elkaar te zoeken waarna ik steeds weer zaken moet gaan weghalen om het uiteindelijk mooi te krijgen. Dus mijn motto voor vandaag: Niet te veel, want goed is goed.

Een heel fijn weekend allemaal, hier schijnt in ieder geval de zon.